2017

2017 yılında, Mersin, Anamur ilçesine bağlı Aşağıkükür Mahallesi’nde, yaklaşık 15 dekar alanda, Avustralya’dan getirttiğimiz muz çeşidinin ıslahına başladık.

2020

3 yıllık ıslah sürecinin ardından 13.11.2020 tarihinde, Anamur Ziraat Odası ve T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Alata Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü ile yapılan protokol çerçevesinde Şire muzun tescil başvurusunu gerçekleştirdik.

Yeni Kurulan Bahçeler

Açıkta yetiştiriciliğe uygun olarak tescil edilen Şire muzun, Çukurova’da kurulan ve kurulacak olan bahçelerde (Mersin ili, Tarsus ilçesi Verimli ve Heleke Mahalleleri’nde ve Adana ili, Yumurtalık ve Karataş ilçelerinde) yetiştiriciliğini yapmaktayız.

Muz Fidanı

İhracat hedefli yeni çeşitlerin ülkemiz tarımına kazandırılması için, katma değeri fazla ürünleri ıslah ederek T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Alata Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü ile ortak çalışmalar yürütmekteyiz. Bu kapsamda lisanslı çeşitler için, fidan yetiştiriciliği de yapıyoruz.

Hakkımızda

Ticari Sürdürülebilirlik

Çiftçiliğin cazip hale ge'tiri'lmesi ve ikinci, üçüncü, hatta dördüncü nesillerce devam ettirilmesi, ticari gelirin öngörülebilmesi ile mümkün.  Bunun için de çiftçinin, girdi maliyetlerinde ve/ya yetiştirdiği ürünün satış fiyatında söz sahibi olabilmesi gerekmekte.

Bölgemizdeki çiftçilere somut örnek olabilme hedefimiz, Şire muz ihracatını sürekli hale getirmemiz ile mümkün olacaktır...

Muz

Dünyada ticareti ve tüketimi en fazla yapılan, en popüler meyve.

Muz Yetiştiriciliği

Hasat verimi en yüksek, hasat edilmesi en kolay meyve. Uygun iklim koşullarına sahip ülkelerin en önemli gelir kaynağı… Ülkemize ilk defa 1750’li yıllarda Mısır’dan getirilmiş, 1930'larda ticari amaçla yetiştirilmeye başlanmıştır.

Kök Yapısı

Muz kökleri, toprak altında bulunan ve esas gövdeyi oluşturan yumrudan çıkar. Yumrunun daha çok üst taraflarından çıkar. Bu çıkış dörder adetlik gruplar hâlindedir. Muz eğer tohumdan yetiştirilmişse henüz yumru oluşmamıştır. Kök, kazık kök şeklindedir. Kazık kök daha sonra yumruya dönüşür. Muz kökleri 5-8 mm çapındadır ve uzunlukları boyunca kalınlıkları değişmez. Bu kökler yumrudan biraz uzaklaşınca kendilerinden daha ince yan kökler oluşturur. Bunlar da 4-5 mm çapa ulaşır ve aynı kalınlıkta kalır. Kılcal kökler bu yan kökler üzerinde bulunur. Muz köklerinin dış kısmı koyu kahverengi, siyaha yakın, iç kısmı ise beyaza yakın krem rengindedir. Kılcal köklerin görünüşü ise beyazdır. Uygun şartlarda kökler, 50 cm yanlara ve 75 cm derinliğe kadar gidebilir. Köklerin çoğunluğu 15-40 cm derinliktedir. Bununla birlikte 450 cm yanlara ve 150 cm derinliğe kadar inen köklere de rastlanmıştır.

Genel İstekleri

Muz, tropical ve sub-tropikal bölgelerde yetiştirilmektedir. Ortalama sıcaklığın 26-27 0C olduğu bölgelerde yetişir. Muz gece ile gündüz, yaz ve kış mevsimleri arasındaki sıcaklık farkının çok olmasını istemez.

Gövde Yapısı

Muzun gerçek gövdesi toprak altında bulunur ve yumru şeklindedir. Yumru gövde besin depo eder. Gerçek gövde çok yıllıktır. Muzun toprak üstünde görülen gövdesi yalancı gövdedir. Yalancı gövde toprak üzerinde sanki yaprak saplarının birleşmesinden meydana gelmiş bir kütük gibidir. Üst kısmında dört bir tarafa açılmış yapraklar bulunur. Yeni yapraklar gövdenin orta kısmından meydana gelir. Yalancı gövde yeşilimtrak görünüşlü ve yaşlandıkça unumsu bir örtü ile kaplanır. Elle dokunulduğu zaman bu beyazlık ele bulaşır. Yalancı gövde, yapraklarını tamamladıktan sonra meyve salkımını andıran bir tomurcuk (hevenk, dal) oluşturur. Bu olaya muz üreticileri muz doğurdu demektedir. Tomurcuk bir defa gerçekleşmekte ve daha sonra görevini bitirmektedir. Meyvesini vermiş olan yalancı gövde, muzun hasadından sonra yanında bırakılacak olan fidenin beslenmesi için kesilmemeli, yerinde bırakılmalıdır.